Shtrihet rreth 7 km në juglindje të Therandës, në një fushë të rrafshtë. Është vendbanim i tipit të grumbulluar.
Familjet: Gashi: Ramadanët (Zmakajt) dhe Rrustemët (Qartë), Malokët (Cingaj), Maliqajt (Limanët, Hajdinët), Krasniqët (Binakët), Kaçanikët (romë) etj.
Sipas traditës thuhet se tre vëllezër janë shpërngulur nga Qafa e Prushit, prej të cilëve njëri prej tyre ka ardhur këtu para qindra Viteve dhe ka krijuar vendbanim. Kur ka ardhur ky këtu nuk kishte asgjë, ishte pyll dhe e çeli dhe u vendos, dukc krijuar si vendbanim.
Sipas një burimi tjetër, thuhet se fshati është themeluar rreth viteve 1450 prej gjashtë barqeve dhe ishte në kuadër të fshati Sopi. Ai lokalitet ishte plotësisht malor, për çka dëshmohet që edhe sot, një lagjet e këtij fshati e mban mbiemrin Malok.
Në vendbanim janë ruajtur kryesisht këto mikrotoponime: Zabeli i Begut, Prroi i Keq, Livadhi i Mustafë Agës, Ara e Ukës, Arat e, Ibishit, Dubiçaku, Vrella.
Thuhet se kohën e fundit të sundimit osman dhe më vonë llogaritej si lagje e fshatit Sopi.
Në këtë vendbanim shqiptar në vitin 1926 u kolonizuan 3 familje kolone serbe me 16 anëtarë. Ato familje ishin vendosur në tokat rreth fshatit.
Shënimet statistikore:
në vitin 1913 ishte regjistruar siiagje e fshatit Sopi dhe së bashku i kishin 603 banorë;
sipas regjistrimit të popullsisë në vitin 1921 kishte 8 shtëpi me 85 banorë;
në vitin 1948 – 21 shtëpi me 171 banorë;
në vitin 1953 – 26 shtëpi me 187 banorë;
në vitin 1961 – 30 shtëpi me 260 banorë shqiptarë;
në vitin 1971 – 35 shtëpi me 361 banorë (360 shqiptarë, 1 të tjerë);
në vitin 1981 – 64 shtëpi me 540 banorë shqiptarë.
Para vitet 1998-99, sipas shënimeve të marra në terren, fshati kishte 139 shtëpi me 1024 banorë shqiptarë. Në bazë të shënimeve të Kuvendit komunal në vitin 2000 kishte 1125 banorë. Nga agresori serb janë djegur 126 shtëpi, prej tyre edhe 26 objekte të tjera përcjellëse. Nga ky fshat, për liri kanë rënë dy dëshmorë dhe 1 person është i zhdukur.
